Η προεκλογική αφίσα του ΠΑΣΟΚ για τις Ευρωεκλογές είναι ιδιαίτερα επιτυχημένη στο να δηλώνει το προφανές: “ψηφίζουμε για την Ευρώπη - αποφασίζουμε για την Ελλάδα”, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων (π.χ. ψηφίζουμε για την Μις Παναμάς, αποφασίζουμε για τις τσιπούρες). Παρότι το ΠΑΣΟΚ διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι είναι έτοιμο από καιρό να κυβερνήσει, να νικήσει, να ανοίξει νέες λεωφόρους στη θάλασσα, τον αέρα και τη στεριά, η συγκεκριμένη αφίσα αποδεικνύει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν καν έτοιμο να κάνει μία προεκλογική καμπάνια για τις Ευρωεκλογές, οπότε απλώς έριξε κάτι πρόχειρο πάνω του και βγήκε στις στάσεις των λεωφορείων.
Υποψιάζομαι βέβαια ότι ο επικοινωνιολόγος τον οποίο συμβουλεύθηκε το κόμμα πριν καταλήξει σε αυτό το μοναδικό σλόγκαν θα τους είπε ότι με αυτό τον τρόπο περνάνε υπογείως (subliminally) την εξαιρετικής συλλήψεως συλλογιστική ότι ναι μεν είναι Ευρωεκλογές (ο φτωχός συγγενής των εθνικών εκλογών και της Eurovision) αλλά το μήνυμα της νίκης θα είναι ηχηρό και προς “όλες τις κατευθύνσεις” οπότε θα μετρήσει σαν να είναι κανονικές εκλογές ή έστω σαν ένα super-sized τζάμπα γκάλοπ, και οι σκιώδεις υπουργοί θα έχουν πλέον πιο παχιά σκιά. Ο,τι δηλαδή κάνει στις Ευρωεκλογές κάθε κόμμα που σέβεται τον εαυτό του. Πρωτότυπο.
Οπότε έχουμε και λέμε: Πήραν ένα σλόγκαν που δεν είναι σλόγκαν (και προφανώς δεν δεσμεύεται για τίποτα, δεν υπόσχεται τίποτα και δεν έχει κανένα όραμα), έβαλαν και αυτό το background με τα συννεφάκια που θυμίζει ταπετσαρία σε παιδικό δωμάτιο και voila! Η εκστρατεία του κόμματος του Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς ή αλλιώς η αποθέωση της ξεπέτας. Πώς όταν σε καλούν σε τραπέζι τελευταία στιγμή και βαριέσαι να τρέχεις να τους πάρεις κάτι και τους πας το κρασί που έχεις στο ντουλάπι για καβάτζα το τελευταίο τρίμηνο; Κάπως έτσι. Σαν να ξαφνιάστηκαν που ήρθαν οι εκλογές και δεν πρόλαβαν να ετοιμαστούν.
Για να μην είμαι άδικος όμως, έχουν και ένα καινούργιο tagline κάτω από τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ (ειρήσθω εν παρόδω ο ήλιος που είχε δεινοπαθήσει στα χέρια του Γιωργάκη όταν πρωτοανέλαβε, βρήκε τον καλό παλιό ΠΑΣΟΚικό ρετρό εαυτό των ‘80s). “Πρώτα ο πολίτης” κατά το “Country first” του John McCain στις εκλογές του Νοεμβρίου αλλά στο πιο δημοκρατικό διότι είμεθα και αριστεροί στην τελική. Το “πρώτα ο πολίτης” δεν είναι πολύ κακό per se αλλά το ΠΑΣΟΚ δεν το υποστηρίζει επικοινωνιακά ως concept και έτσι αντί να ακούγεται σαν μία κοινωνική επιταγή ακούγεται σαν εισπράκτορας που φωνάζει να καθίσουν πρώτα οι ηλικιωμένοι και οι έγκυες στο λεωφορείο και μετά οι υπόλοιποι.
ΥΓ. Αυτά τα σποτάκια με τον ΓΑΠ να βάζει το χέρι στη καρδιά και να απαγγέλλει τσιτάτα επιπέδου Βουλής των Εφήβων, ενώπιον ενός αποσβολωμένου κοινού, είναι καταπληκτικά και τόσο μα τόσο ηγετικά!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου